Rozwój
osobisty zawsze kojarzył mi się z dbaniem o siebie, żeby żyło nam się lepiej i
szczęśliwiej. Dążenie i osiąganie sukcesu było moim motorem napędowym. Tak z
resztą się przyjęło, także w świecie biznesu. Rzadko kto jednak myśli, jaki to
ma wpływ na nasze otoczenie – rodzinę, przyjaciół czy też znajomych.
„W chwili, gdy
strzepujesz pyłek,
jesz posiłek, sadzasz
tyłek
a kanapie, łykasz wino
–
ludzie giną.
(…)
W chwili, kiedy mecz
oglądasz,
czytasz, co wykazał
sondaż,
bawisz dziecko
śmieszną miną –
ludzie giną.”
Josif Brodski
„Piosenka o Bośni” (tłum. Stanisław Barańczak)
Weźmy
na przykład pewność siebie oraz poczucie winy. Dla mnie są to dwie przeciwległe
cechy. Osoby cechujące się pewnością siebie najczęściej stanowią dla nas wzór,
ale paradoksalnie takich osób często się nie lubi odbierając je jako
egocentryczne. Inaczej jest z osobami skromnymi, często aż nad wyraz, które na
każdy komplement reagują zaprzeczeniem, a jak coś im się uda, mówią, że to
przypadkiem, albo każdy dałby radę. Ci drudzy wbrew pozorom także mają potężny
wpływ na nas i nasze życie.
Jak na
przeciwieństwa przystało, obydwie cechy są odbierane w dokładnie odwrotny
sposób. Pewna siebie osoba budzi podziw, strach mniej pewnych i niechęć
związaną z tym strachem. Jeśli jednak rzeczywiście pozostałe cechy nam
odpowiadają, stopniowo niechęć maleje, pozostaje podziw i coraz większy
szacunek w miejsce strachu. Coś, co na pierwszy rzut oka wydaje się, że jest
przez nas niechciane, po czasie dojrzewa i daje wymierne efekty. Zaczynamy przejmować
tą pewność, mamy wzór, który naśladujemy, co także dodaje odwagi.
Co
jednak z naszymi „skromnisiami”? Przecież to tylko ciche osoby, które nazbyt
nie chcą ingerować w nasze życie, czy postawę wobec niego. Jest jednak zupełnie
odwrotnie. Podobnie jak w przykładzie powyżej, proces jest powolny, ale
długotrwale wpływa na naszą samoocenę i pewność siebie. Jeśli mówisz komuś
komplement, zapewne masz na celu, aby ta osoba się ucieszyła, aby lepiej się
poczuła. Gdy jednak spotykasz się z reakcją zaprzeczenia, przedstawiania
argumentów udowadniających, że tak nie jest, coś jest nie tak. Naturalny
porządek rzeczy zostaje zaburzony, kiedy mówisz coś z dobrymi intencjami, gdzie
oczywistym dla Ciebie jest, że tak to powinno działać, spotyka się
nieprawidłowość. Oczywiście pierwszy, drugi, dwudziesty raz jeszcze wiele nie
zmieni, ale długotrwale wzbudzi w nas to niepewność. W wyniku tego z pewnością
ucierpią nasze relacje z ludźmi – zanim spontanicznie powiemy coś miłego, pięć
razy się zastanowimy. Sami także zaczniemy je przyjmować z dystansem, a to
prowadzi do wielu innych negatywnych skutków.
Żyjemy w społeczeństwie, które
coraz bardziej jest nastawione na myślenie o sobie. Rozwój osobisty, zamiast
rozwoju relacji, sukces zawodowy, zamiast sukcesu rodzinnego. Jak dużo osób
teraz mówi o „tworzeniu domu”? Ja najczęściej słyszę o kupowaniu mieszkania, a
to dwie różne rzeczy. W całym swoim dążeniu do wyznaczonych celów, pomyślmy o
tym jak bardzo wpływamy na innych i jak oni wpływają na nas. Jeśli myślisz, że
to, że gdzieś właśnie człowiek celuje do drugiego, a na drugiej półkuli ktoś
właśnie trafia „szóstkę w totka”, nie ma na Ciebie wpływu, to się mylisz. Nigdy
nie zdarzyło Ci się odkryć, jak coś, co dla Ciebie nie miało żadnego znaczenia,
wywarło znaczny wpływ na życie kogo innego? Było motorem do podjęcia ważnej
decyzji? A może nawet to, że wstawiłeś zdjęcie na facebook’a sprawiło, że ktoś
inny postanowił ostatecznie że weźmie się za siebie i zacznie ćwiczyć. W wyniku
tego znajdzie miłość swojego życia i założy rodzinę, mając cudowne dziecko,
które w końcu odkryje lek na raka, czy sposób na nieśmiertelność. Może nie
brzmi to prawdopodobnie, może tak wcale nie będzie, oczywiście, że tak, ale
musisz zawsze pamiętać, że TO MOŻLIWE i przynajmniej brać to pod uwagę. Sama świadomość
zawiłości wpływu na innych, czyni nas lepszymi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz