Szara rzeczywistość

            Wstajesz rano, ogarniasz się, wychodzisz z domu, jedziesz do pracy, spędzasz tam pół dnia, wychodzisz z pracy, wracasz do domu, obiad, ogarniasz się do snu, łóżko i spać. I tak dzień za dniem... Monotonność, rutyna, szara rzeczywistości. Pewien schemat w który wpadamy z czasem. Powiadają, ze system którego nikt nigdy nie uniknie – w końcu ponoć tak ma wyglądać dorosłe życie. Dość przygnębiająca wizja pozbawiona barw, która doprowadza do wypalenia. Lecz nie dla mnie taki świat!

            Wielu z nas właśnie się tego obawia, ze jak zacznie pracę skończy się sielanki czas – może to i prawda? Lecz czy zaraz ma nas to wszystko przerażać? Czy zaraz wszystkie barwy maja wyblaknąć? Jeśli sobie tylko na to wszystko pozwolimy to i tak będzie, dopadnie nas szarość i zaczniemy żyć jak automat, z dnia na dzień – byle przetrwać kolejny dzień, kolejny tydzień, kolejny miesiąc... Jak żyć?

            Zawsze mówiłem, że wszystko zależne jest od nas. To my decydujemy jakie nasze życie jest  oraz jakie będzie. Jeśli sami sobie pozwolimy na to by wpaść w rutynę to i takie nasze życie będzie. Dlatego też ważne jest to by nie zapomnieć o jednym, ze nie samą pracą człowiek żyje. Jest ona ważna bo bez niej ciężko przeżyć lecz czy zaraz musi być ona całym naszym życiem? W życiu powinno być wszystko rozgraniczone, na wszystko powinniśmy znaleźć czas. Na pracę i swoje pasje. I to właśnie o tym drugim najczęściej zapominamy, ze posiadamy jakieś zainteresowania. Poświęcamy je na rzecz zarobku mówiąc „nie mam czasu, bo pracuję”. Takimi słowami i myśleniem skazujemy siebie na barw pozbawienie.

            Czas zawsze się znajdzie na wszystko, trzeba tylko trochę organizacji. Nie jest to łatwe, lecz nie niemożliwe. Właśnie dzięki organizacji czasu jesteśmy wstanie wygospodarować wolną chwilę którą przeznaczymy na spełnianie sowich pasji, czy to na wypad gdzieś na miasto ze znajomymi. To dzięki właśnie takim chwilom nasze życie nie staje się monotonne. Nasze zainteresowania zawsze dają nam tyle radości, rozwijają nas. Samo wykonywanie czynności z nimi związanymi już jest dla nas czymś miłym. A wśród ludzi nam bliskim zapominamy o trudach życia codziennego, oddajemy się chwili zapomnienia. Każdy ma swoją ulubioną formę spędzania wolnego czasu. Kiedy on nastaje wtedy barwy się utrzymują i dni nie staną się szare.

            W życiu trzeba pamiętać o wszystkim. O obowiązkach i o przyjemnościach. O tym by w pracy dać z siebie wszystko, oraz o tym by znaleźć wolną chwile dla siebie. Szara rzeczywistości dopada tylko tych z nas którzy zapomnieli o sobie.