Wypalenie
zawodowe, syndrom „BurnOut” uważa się za chorobą cywilizacyjną XXI wieku. Coraz
więcej osób cierpi z tego powodu. W pracy codziennie mamy do czynienia z
sytuacjami stresowymi, które mogą przyczynić się do wypalenia zawodowego. Grunt
to wiedzieć, jak rozpoznać pierwsze syndromy i jak temu zapobiegać.
Wypalenie
zawodowe rozpatruje się z trzech poziomów. W ujęciu makro jest to długotrwały
stres odczuwalny w pracy, z którym pracownik nie potrafi sobie poradzić. Po
pewnym czasie pracownik poddaje się, przestaje walczyć, odpierać czynniki
stresogenne i wypala się. Na poziomie człowiek – społeczeństwo wypalenie jest
skutkiem niedopasowania oczekiwań społeczeństwa wobec jednostki, czyli wiąże
się z niedopasowaniem zadań wynikających z pełnienia roli społecznej. W ujęciu mikro jest skutkiem niedopasowania
oczekiwań pracownika wobec jego pracy a
aktualną sytuacją zawodową. Jeżeli ta rozbieżność jest duża, pracownik zaczyna
odczuwać pustkę, brak spełnienia, apatię, złość i inne objawy syndromu
wypalenia zawodowego.
Pierwszym objawem wypalenia
zawodowego jest uczucie wyczerpania oraz osłabienie organizmu. Weekendy nie
wystarczają żeby zregenerować energię i wrócić z pozytywnym nastawieniem do
pracy. Kolejnym etapem jest wycofanie się. Pracownik nie ma ochoty aby
angażować się w sprawy firmy oraz pracowników. Pojawiają się pierwsze reakcje
emocjonalne: agresja słowna, cynizm, negowanie zdania innych. Dodatkowo zauważa
się spadek formy na poziomie kreatywności, zaangażowania, motywacji do pracy.
Bardzo często osoba, która wypaliła się zawodowo, przeżywa wahania nastroju, od
agresji do smutku. Kiedy problem nie zostanie rozpoznany w odpowiednim czasie,
może dojść do reakcji psychosomatycznych. Wtedy też bardzo często pracownik
zaczyna mieć problemy ze zdrowiem: problemy ze snem, spadek odporności,
obniżenie sprawności seksualnej, problemy z sercem i układem trawiennym.
Ostatnim i szczególnie niebezpiecznym etapem wypalenia jest faza tak zwanej
desperacji, która może doprowadzić do depresji, uzależnień lub nawet
samobójstwa.
Wystąpienie pierwszych objawów
wypalenia zawodowego jest sygnałem do zmiany podejścia do wykonywanej pracy oraz
do samego siebie. Należy przede wszystkim rozpoznać czynniki stresogenne i
dążyć do ich eliminacji. Dodatkowo pracownik sam musi zadbać o swój komfort psychiczny i kondycję
fizyczną. Dlatego tak ważne są: higiena snu, aktywność fizyczna, przerwy w pracy,
dodatkowe aktywności po pracy np. hobby, wypracowywanie własnych technik
radzenia sobie ze stresem czy nawet zatroszczenie się o sympatyczną atmosferę w
pracy i dużą dawkę śmiechu. Natomiast pracodawca może zadbać o przyjazne otoczenie w pracy,
zakupić zielone rośliny, przestrzegać
racjonalnych godzin pracy swoich pracowników, zapewnić nowe wyzwania dla
pracowników. Wszystkie te czynniki wpływają pozytywnie na rozładowanie stresu i
samopoczucie pracownika. Warto też popracować nad swoją świadomością, zatrzymać
się na chwilę i odpowiedzieć samemu sobie, czego się chce, jakie się ma
priorytety. Czasem należy podjąć odważne decyzje i coś zmienić. Trzeba
pamiętać, że jeśli robi się to, co się lubi i dodatkowo związane jest to z
zainteresowaniami, to szanse na wypalenie są znacznie mniejsze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz