Medialne dzieciństwo

Jeszcze jakiś czas temu nie zastanawiałam się nad istnieniem pojęcia „medialnego dzieciństwa”. Jednak, obserwując młodsze kuzynostwo zainteresował mnie ten temat i postanowiłam poszukać o nim informacji. W literaturze możemy znaleźć bardzo dużo ciekawostek z nim związanych.

Nowoczesne środki masowego przekazu powodują powstawanie u dzieci nowych potrzeb. Aby utrzymały równowagę  należy podjąć się różnego rodzaju aktywnością, takim jak  nauka, praca, zabawa. Świat wirtualny dla dzieci może niekiedy stać się ważniejszy niż otaczająca go rzeczywistość. Fikcja przepełniająca Internet daje pozory realności. Świat wirtualny stał się dla dzieci alternatywą. Spędzają wiele godzin dziennie przed ekranem, odcinają się od rówieśników, rodziny. Tak właśnie czasami postępują moi kuzyni, którzy grając w grę na telefonie, czy ipadzie, np. potrafią jednocześnie się ubierać do wyjścia. Przejście kolejnego poziomu gry przy jednoczesnym zakładaniu butów? Jest to jak najbardziej możliwe. Wówczas nawet nie reagują na prośby rodziców aby na chwilę przestali grać.

Powinniśmy wiedzieć, że media wpływają na trzy sfery: poznawczą, emocjonalną oraz zachowań. Często dla dziecka świat fikcji zaczyna być bardziej realny aniżeli rzeczywistość. Spowodowane jest to skrótami myślowymi, hasłami reklamowymi, treściami programów. Słownictwo i wymowa dzieci także jest narażona na zagrożenia, pomimo iż oglądają telewizję wiele godzin to nie umieją połączyć w całość informacji.

Jeżeli program telewizyjny nie pobudza dzieci do aktywności, to wówczas oglądanie telewizji może spowodować bierność intelektualną i lenistwo. Dzieci nie uczy się wtedy refleksji nad tym co widziało, samodzielnego myślenia, skoncentrowania się gdyż telewizja proponuje oglądanie programów prostych i łatwych w odbiorze. Małe dzieci bardzo szybko oswajają się z ekranowym okrucieństwem, scenami zbrodni, tortur, przemocą fikcyjną i tą rzeczywistą. Obrazy te mogą wywołać rozdrażnienie, zmęczenie, a także uczucie strachu, przerażenia, czy stany lękowe. Wspomniana wcześniej kuzynka po obejrzeniu strasznej bajki budziła się w nocy przez senne koszmary, ale i tak dalej ją później oglądała, kiedy nic innego nie leciało w telewizji. 

Dzieci korzystające w nadmiarze z mediów nie rozwijają swoich umiejętności twórczych, które mają szanse na rozwój podczas zabawy zabawkami, słuchania nagrań, czytania książek. Jeżeli dzieci systematycznie oglądają programy wartościowe  skierowane do małego odbiorcy to są one źródłem nowej wiedzy dotyczącej różnych tematów.Za pomocą nowo poznanych wiadomości dzieci mogą uczyć się podzielności uwagi, nowych pojęć, rozwijać swoje zainteresowania.

            Nie wiem czy wiecie, ale nawyk codziennego, wspólnego oglądania telewizji sprzyja utrwalaniu, a także umacnianiu kontaktów pomiędzy członkami rodziny. Bardzo duże znaczenie ma to w rodzinach wiejskich, gdzie telewizja przeważnie jest jedynym czynnikiem transmisji kulturowej. 

Jednak aby oglądanie tv było pozytywnym zjawiskiem to rodziny podczas oglądania telewizji powinny prowadzić dialog gdyż jest on istotny podczas tworzenia się więzi psychicznej między członkami rodzin, źródłem doświadczeń i porozumiewania się, wszyscy powinni razem wybrać program. Wspólne oglądanie telewizji dostarcza tematów do rozmów, dyskusji. Wypowiadanie własnych opinii w czasie programu albo po jego emisji służy także wyjaśnianiu rzeczy, których dziecko nie do końca rozumie.    

       

Media przyczyniły się do stworzenia nowej jakości dzieciństwa, które można określić mianem telewizyjnego. Jest to nie tylko zakres w jakim dziecko korzysta z mediów, ale to przeżycia i doświadczenia. Jeżeli dziecko w odpowiedni sposób korzysta z mediów wówczas są one cennym źródłem aspiracji, rozwoju, poznawania świata, edukacji, rozwijania swoich zainteresowań. Telewizja może zostać wykorzystana przez rodziców jako pomoc w procesie rozwoju, edukacji, w rozwiązywaniu problemów wychowawczych . Jednak to już wszystko zależy od nas, na który sposób wykorzystamy telewizję.